Regres snu u dziecka to przejściowe pogorszenie jego snu związane z głównie z pokonywaniem przez maluszka kolejnych etapów rozwoju w czterech głównych sferach: rozwoju fizycznego, poznawczego, emocjonalnego oraz społecznego. Regresy snu mogą wiązać się także z ważnymi zmianami w życiu dziecka oraz z gorszym samopoczuciem, jakie przynosi np. choroba.
W pierwszym roku życia dziecka regresy snu często łączą się ze skokami rozwojowymi przynoszącymi m.in. nowe umiejętności ruchowe. W drugim i trzecim roku życia przyczyną regresów są bardziej subtelne zmiany np. wzrost komunikacji werbalnej, potrzeba samodzielności, wzrost znaczenia sfery społecznej w życiu dziecka czy rozwój wyobraźni. Każda zmiana rozwojowa przynosi w życiu dziecka fazę dezorganizacji i nierównowagi.
Autorem koncepcji skoków rozwojowych w pierwszych 18 miesiącach życia dziecka jest Frans X. Plooij - holenderski badacz biologicznych i ewolucyjnych podstaw zachowania. Jego książka "The Wonder Weeks" stała się światowym bestsellerem. Teoria skoków rozwojowych zakłada, że w konkretnych momentach w życiu dziecka następuje nadzwyczaj intensywny rozwój mózgu. W jego wyniku układ nerwowy maluszka otrzymuje informacje, które dopiero uczy się przetwarzać. Te wyjątkowe momenty w rozwoju dziecka przynoszą mu więcej wysiłku, co widać po jego zachowaniu.
Dość łatwo jest znaleźć przyczynę „zarywanych nocy” w próbach raczkowania czy samodzielnie stawianych przez maluszka po raz pierwszy krokach. Zdecydowanie trudniej jest, jeśli kryzys pojawia się u starszaka, u którego zmiany rozwojowe nie są aż tak widoczne - np. kiedy stopniowo poszerza się słownictwo, rośnie chęć podejmowania własnych decyzji i potrzeba samodzielnego poznawania świata (w tym i własnych możliwości), przez co często okresom intensywnego rozwoju towarzyszy nasilenie lęku separacyjnego. W okresach skoków rozwojowych dziecko wydaje się rozdrażnione, płaczliwe, mało samodzielne, wręcz "przyklejone" do nas.
Szczegółowe zalecenia na "senne wyzwania" związane z rozwojem dziecka znajdziecie w pomocnych materiałach poniżej.
Główne regresy snu i ich przyczyny
4. MIESIĄC
5-6. MIESIĄC
8-9-10. MIESIĄC
12-13. MIESIĄC
18. MIESIĄC
2 LATA
2,5 ROKU
Typowe oznaki regresu snu
Trudność z wyciszeniem się przed snem, dłuższy czas latencji snu, czyli czas potrzebny na zaśnięcie, płacz i protest mimo widocznego zmęczenia – wieczorem i na drzemki. U dzieci po 9.mż zasypianie na drzemki w okresie regresu przebiegającego z nasilonym lękiem separacyjnym może stać się łatwiejsze niż zasypianie wieczorem! To dlatego, że już starsze niemowlaczki zaczynają rozumieć noc jako dłuższe rozstanie z rodzicami… zasypianie na drzemki ułatwia też większe zmęczenie po gorzej przespanych nocach!
Częstsze pobudki w nocy, zazwyczaj co 1,5-2 godziny; problem nasila się w drugiej części nocy
Problem z powrotem do snu w nocy mimo starań rodziców – maluszek często wymaga obecności rodziców aż do pełnego zaśnięcia
Niechęć do zasypiania w łóżeczku
Krótkie drzemki
W ciągu dnia – większa marudność, zwiększona potrzeba bliskości, gorszy apetyt w ciągu dnia, który u młodszych dzieci (w pierwszym roku życia) niekiedy dodatkowe karmienie w nocy – zazwyczaj nad ranem, w trudnej końcówki nocy
Wszystkie materiały dostępne są w Społeczności WYSPANEJ MAMY za 49 zł miesięcznie!
to platforma edukacyjna dla rodziców, w ramach które otrzymacie dostęp do:
bogatego zbioru materiałów o śnie dziecka i o nauce samodzielnego zasypiania przygotowanych przez Certyfikowaną Konsultantkę ds. Snu Dziecka, terapeutkę bezsenności CBT-I oraz Specjalistkę ds. dietetyki pediatrycznej
regularnych, cotygodniowych spotkań on-line i webinarów
wsparcia i wymiany doświadczeń między rodzicami pragnącymi pomóc swoim dzieciom dobrze spać